اگر به حرکاتی که شروع و خاتمه دارند دقت کنیم بعید است حرکتی را بتوانیم پیدا نماییم که ناگهان به سرعت نهایی برسد و ناگهان متوقف شود.چنین حرکاتی از نظر فیزیکی امکان پذیر نیست. ( مگر اینکه آن چیز به جایی برخورد کند) لذا انیماتورها سعی کردند که حرکات به آرامی شروع و به آرامی خاتمه پیدا کنند.این قضیه یکی از مباحث زمانبندی است.هم اکنون نرم افزار های ساخت انیمیشن طوری طراحی شده اند که به طور پیش فرض یا دستی کلیدهای میانی طوری قرار میگیرد که حرکت به نرمی شروع شود و به نرمی هم خاتمه پذیرد.
انیماتورهای حرفه ای ترجیح میدهند که بر اساس تجربه ای که دارند این روند را دستکاری کنند و به عبارت بهتر spacing انیمیشن را تغییر دهند. به چارتهای زیر توجه کنید
همانطور که میبینید سه چارت A , B, C زمانبندی یکسانی دارند یعنی هر کدام 8 فریم طول می کشند.
هر سه آنها Slow in- slow out یا ease in – ease out هستند
چارت A یک فاصله گذاری کلاسیک و معمول است. حرکتی به آرامی شروع میشود و به آرامی هم خاتمه می پذیرد
چارتهای بعدی نمونه ای از تنوع در فاصله گذاری هستند.
در چارت B حرکت به آرامی شروع میشود ولی کمی سریعتر متوقف میشود
در چارت C حرکت کمی سریعتر شروع میشود ولی آرامتر متوقف میشود.
اینکه از کدام چارت در کجا استفاده شود به تحلیل شما از حرکت بستگی دارد. بهترین کار این است که هر حرکتی در انیمیشن در هر سه حالت ویدئو تست شود. برای تست ویدئویی انیماتور یا هنرپیشه حرکت را اجرا و بعد از انتخاب بهترین حرکت آن را برای انیمیشن چارت بندی می کنند